Yere eğdirmemek için yüzünü
Yalan söyleyip kirletme özünü
Kimseler dinlemez sonra sözünü
Bil ki yalancıya kimse inanmaz
Satarken malını övüp abartma
Yerdekilerini göğe çıkartma
Palavra söyleyip yalanlar atma
Bil ki yalancıya yimse inanmaz
Yalan söyleme sonra utanırsın
Her yalanını anımsayamazsın
Hatırlamayınca mahçuplanırsın
Bil ki yalancıya kimse inanmaz
Yatsıya bile kalmaz söner mumun
Düşer yere ipe serdiğin unun
Yanlız başına kalmak olur sonun
Bil ki yalancıya kimse inanmaz
Yalancı çobanın koyunlarını
Bilirsin kurtlara kaptırdığını
Ne kadar çok zarar yaptırdığını
Bil ki yalancıya kimse inanmaz
Güvenmeli sana arkadaşların
Doğruluk olmalı hep yaptıkların
Yıkılır yalan olan şatoların
Bil ki yalancıya kimse inanmaz
İsmail bu sözleri doğru söyler
Doğru yola gidin diye öğütler
Yalanla yandı yıkıldı yürekler
Bil ki yalancıya kimse inanmaz
30 Ekim 2007 Pazar 14:00
İsmail AydoğmuşKayıt Tarihi : 6.10.2007 09:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

10.03.2008
ÇORLU
Selamlarımla: Lâtif KARAGÖZ
TÜM YORUMLAR (1)