Ayrılık dalgalandırırsa altın sarısı saçlarını
İstasyonlarda özlem kokusu sorarsa bizi
Yanaklarından aşağı yaşlar
Yağmur damlaları gibi
Bardaktan boşanırcasına dökülürse
Bil ki seviyorsun…
Seni her terk edişimde
Peşim sıra lanetler yağdırsanda
Yalnız kalınca hıçkırarak ağlıyorsan
Seviyorum derken…
Seni yalancı çıkarınca
Kendinden çok o aynalara kızıyorsan
Bil ki seviyorsun…
Bensiz geçirdiğin
Sabahı olmayan gecelerde
Başını koyacağın omzumu
Güven bulduğun sıcak göğsümü arıyorsan
Bıkmadan…Defalarca
Yırtmadığın mektuplarımı okuyorsan
Hele elindeyse ortadan parçaladığın
Yırtık ama sana gülen fotoğrafım
Buruşturup ama atmaya kıyamadığım
Sen… Beni hala seviyorsun…
(BURSA 21.11.1970)
Veysel ÇelikerKayıt Tarihi : 23.12.2006 01:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Çeliker](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/23/bil-ki-seviyorsun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!