Bil ki Seninleyim Şiiri - İbrahim Çınar

Batarken eline gülün bir dikeni
Solduramıyorsan o gülleri
Bir camın buğusun da
Sayıklıyorsa nefesin hâlâ beni

Bil ki seninleyim

Ansızın tutuyorsam aklının bir köşesini
İşitirken yüreğinin sesinden ismimi
Hasret denizine batıyorsa hâlâ gözlerin
Bir gemi gibi

Bil ki seninleyim

Söküp atamıyorsan içini terleten
Gurbet yüklü bulutları
Kör bir bıçak gibi keserken
Kabusların gecelerini
Uykuların fısıldıyorsa kulaklarına hâlâ beni

Bil ki seninleyim

Duyguların büklüm büklüm kıvrılıyorsa
Mazinin koynuna
Çaresizliği asarken darağacına
Doluyorsan ipi kaderin boynuna
Ve Saklıyorsan ellerin de
Hâlâ eski bir resmimi

Bil ki seninleyim.....