Bil ki Ey Canan....

Bil ki Ey Canan....

Bu muydu Rabbim bu muydu
Kara sevda dedikleri bu muydu
Kalmadı artık takadım
Yardımına muhtacım
Yardım et bana Rabbim...

Ey kalpsiz yar! ...
En sonunda...En sonunda...
Öyle bir sevda ateşine düşürdün ki beni...
Küle döndürdün yüreğimi
Yıktın benliğimi...
Günlerce...Günlerce koştum peşinden
Hiç yorulmadan...
Yalvardım yakardım...
Ne diller döktüm sana...
Sevda sözleri, şiirler yazdım...
Serenat yaptım...
Bakmadın yüzüme görmezden geldin
Acımadan kırdın paramparça ettin
Acı çeken sevda yüklü şu gönlümü
Sonunda da küstürdün gönlümü
Amma! ... kadere değil küskünlüğüm
Sadece...Sadece ben sana küstüm
Sanadır tüm küskünlüğüm...
Senin sevdan yüzündendir tüm çektiklerim...
Gör bak! ... Beni ne hallere koydun! ? ...
Sevda ateşinden yataklara düşürdün
Söyle! ..Nasıl dayansın bu yürek...Nasıl! ...
Sen geçsende... Bu yürek geçer mi senden! ? ...
Kolay mı söndürmesi bu sevda ateşini
Kolay mı çekip gitmek
Tüm herşeyden vazgeçerek
Kolaysa sen çekip git bu sevda denizinden
Kolaysa çıkarıp at beni gönül evinden
Bir çizgi çek üstüne istersen sevi'mizin
Benden bekleme sakın
Senden çekip gitmemi
Asla geçmem ben senden
Vurup öldürsen beni...
Bil ki...
Bu gönül yarasının
Tek ilacı ey canan
Ancak ve ancak kara topraktır...

23.04.2009