Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek
Çok şey yükleniyor..
İçimin ağırlığına,
Denk bir kefe varmi bilmiyorum
Hangi teraziye koysam,
Ayarı bozuluyor.
Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek
Yirmidokuz harf yetmiyor,
Oluşturmak istediğim kelamlara.
Biraraya gelmenin,
Zull olduğunu haykırıyor lugatlara.
Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek
Belleğimde üremesin yenileri diye..
Bırakı versem talan edecek gibiler.
Onca zamandan sonra,
İnşa ettiklerimi
Gönül bahcemi,
Sevi'lerimi..
Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek
Sen hep "ben" dediğinden bu yana
Bekliyor,
Bu Yar/dan aşağıya
Kanatsız düşüveriyor
Zerresi bile bulunamayacak düşlerimin.
Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek
Gizlerime bakabilseydin,
Yalanlara doymuşluğumu,
Urbamda ki
Güven ipliklerinin
Artık tutmadığını görebilirdin.
Bakabilseydin gözlerime eğer,
Sana inanmak icin nasıl,
Çaba sarfettiğimi,
O Yar/dan düşmemek için
Yılların verdiği aklara,
Denenmişliklere,
Nasıl bel bağladığımı görürdün..
Bilemedin..
Beni kaybettigini göremedin
Artılar hanen,belki çok kalabalıktı ama
Eksik Y/anın bendim,
sen bunu göremedin..
Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek.
Gizleri çözüp,gözlere geldiğinde
"Yar ver elini" dediğinde
Ben çoktan o Yar/dan
Geçmiş olacağım..
Bu sefer tutunabilecegin kanatlarıM
Olmayacak
Y/arsızlık tan gelen yelleri,
Aşk bellediğinden beri,
Düş(üş)lerin apansız olacak.
Ben olmayacağım yaninda ki,
Yanında sandıkların ise;
birer yabani..
Bilki; çok şeye üşüyor bu yürek
Uyandığında,
Ben olmayacağım gününün aydınlığında.
O sesim olmayacak,
Kulakları çınlatan
Deli kahkalarım.
Ya o parmaklarım
Ürkek titrek...
O gözlerine bakamayışım,
Kollarına sığınmışlığım olmayacak
O ordan oraya sıçrayışlarım..
Baktığında
dipsiz kuyuları göreceksin
Boş bakan.
hatta b/akamayan.
Y/ardan arda kalan..
Hediyemdir....
Dileğimdir
Mahşere kadar aklan...
12 Şubat 2017
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 10.12.2018 22:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.