Bil Ki Çıkıp Gelecek Evlat

Ne insan gizleyebilir insanlığını,
Ne de merhemler gizleyebilir yaraları.
Görünecek olan görünür; rağmen tüm gizlere,
Hissedilen, giz kalmaz da zihne;
Yüzlere yansır, belki sözlere.

Bil ki çıkıp gelecek evlât:
Örme duvarları sakın zihne.
Koşarak yetişsin sözlerin, tüm hürriyetiyle;
Yankılansın kulaklarda,
Dönerek dilden.

Bil ki çıkıp gelecek evlât:
Durma Tanrı’nın seni yarattığı haliyle.
Yetinme bedenine üflenmiş yek ruhla;
Binbir ruhları koy üst üste,
Ki tırmanmadan uçarak yükselebilesin ölümsüzlüğe.

Biz bilgiyle varız deriz de çocuk;
Nice ölüler hâkimdir yeryüzüne,
Masallar, ermişler hâkim gönüllere.
Sen sakın masallara itibar etme,
Ermişlerin sözlerine, inançlarına çok güvenme.

Bir biz kurtarabiliri bizi, ermişler değil.
Bir bilgi yükseltebilir bizi, masallar değil.
Eğer ki olursa ermişler sultanın, masallar pusulan
Hiç yaşamadan belki karışırsın kahpe hiçliğe.