Çarpılıyorum
gözlerin her b/akışında
beni sev doğan güneşlerinde
her dem yakma siyahı gözlerinde
mavi olan umutların dışında
bana açtırma başka çiçekleri
Şimşekler çoktan parçaladı sırlı aynaları
Gözlerimi kapattım yalnızlığında
soluyan acılarımı hissettim gözlerinde
içimin yaralı sokaklarında dolaşıyordun
bir meral edalı ürkek bakışlarınla
nasıl kıyabilirim sana
Hadi söyle bana, sen kimsin ?
Düşlerime giren güzel gözlerini biliyorum
içime dokunan fırtınaları görüyorum..
Ya sen;
Rüzgarlarında savrulduğumu
acılarında kavrulduğumu bilirmisin ?
Peki sen;
Çiçeklerin en güzelini
dünyadaki bütün renkleri
ebem kuşağını ve mavi umutlarımı
hatta cana can veren bütün nefesimi sana
vereceğimi bilirmisin ?
Ey sen;
Siyah beyaz gülüşlerinde can bulduğum
nilüfer çiçeklerinin gölgesinde boğulduğum
umutlarına bir umut olsam
bütün acılarını boynuma dolasan
gözlerindeki ışığı benden alır mısın ?
Bil ki;
Işıklarında ben her gün ölüyorum
Seni engelleyecek gücümde yok...
Ahmet Kara 4Kayıt Tarihi : 28.2.2019 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!