Yapraklar düşerken bu sonbaharda
Yüreğim üşüyor bedenim ayazlarda
Sensiz yürüdüğüm bu boş sokaklarda
Bil ki yanı başımda bir gölgen var dokunamadığım
Baharı müjdeliyor yağmurlar yağarken
Sevdam büyüyor tohumlara inerken
Martılar durmadan sana seslenirken
Bil ki yanı başımda bir gölgen var sarılamadığım
Güneşin sıcağı tenime dokunurken
Yıldızlar özlemimi haykırırlarken
Karanlık gündüze kavuşuyorken
Bil ki yanı başımda bir gölgen var ayrılamadığım
Ölümün soğuk elleri bedenime dokunurken
Dudaklarım son kez ismini anıyorken
Bu ani gidişine bir anlam arıyorken
Bil ki yanı başımda bir gölgen var sana doyamadığım
Kayıt Tarihi : 27.6.2010 22:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Onkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/27/bil-ki-75.jpg)
Sevdam büyüyor tohumlara inerken
Martılar durmadan sana seslenirken
Bil ki yanı başımda bir gölgen var sarılamadığım
Yüreğinin sesi susmasın.
İçimi okudun.
Sevgiler.
TÜM YORUMLAR (1)