Bil ki; Şiiri - Semra Gürbüz

Şimdi yeşile çalar gözleri dağların
çiğdemlerin kokusuna asılır
kelebek kanadında düşlerim.

Gelincik boyalı sevdalar
bir bir tomurcuk döker bu mevsim.
ki nafile;
morarırken dudakları aşkın
gurbete düşer kahrolası yüreğim.
Ve ben;
firari pişmanlıklar doğururum
bahar kokarken saçları sevdanın.

bir içimlik suç
puntoları vurur amansız.
Ve sen;
Hesapsız ve de kitapsız
gavur ellere mıhlarsın
bi’çarelere mahkum aklımı.

kıs kıs kusar hayasını ZAMAN
şimdi
puslu ecel dillerine
gün gün isyan eritir dünlerim
Küflü ağıtlar bohçalarım ağır ağır.
yarımlarım kabuk tutar ardın sıra
düşerim
say ki -mühürlerim sağır.

ve yığılırken enkazı delillerin
söver bir bir
görmez ellerime
bilmez dillerime
ve.......
bil ki- yüküm ağır.