Bil ki Şiiri - Ömer Özyurt

nasıl da gittin
arkana bakmadan
bir “hoşça kal” bile demeden
nasıl da karıştın
karanlığa
kör yarasalar gibi

için acımadı mı hiç
insafsız
yüreğin burkulmadı mı
geçmedi mi gözlerinden anıların

çıkarım şimdi mor dağlara
duramam ağlarım
haykırırım adını
denizlere ovalara
fısıldarım esen yele
nasıl sevdiğimi hala

bir gün pişman olur da
döner gelirsen karanlıklardan
gururun incinmiş
gözlerinde yaş
kalbinde kırıklarla

bir teselli ararsan
yediğin darbelere

bil ki
seni
yine ben kucaklarım
canına can katar
başıma taç yaparım