Bil ki! Şiiri - Mahmut Karaoğlan

Dışarıda inceden inceye bir yağmur yağıyorsa
Ve başıboş rüzgarlar vuruyorsa pencerene
Duman duman buğulanmışsa gözlerin
Bil ki ben kimsesiz sokaklardayım
Rüzgar gibi sokaklara düşerek
Dolaşıyorum yüreğim ellerimde
Gölge gibi geçiyorum lambalar önünden
Dolaşıyorum ellerim cebimde çaresiz
Dudağımda sessiz bir ıslık
Yarım kalmış hikayenin türküsü

Yürüyorum ellerim cebimde çaresiz
Yağmurlar yağıyor yüreğimin her bir yanına
Elimde yağmura inat bir sigara
Ve yüreğimde tüm acılarınla sen
Sen geliyorsun yine aklıma
Yaşlar akıyor gözlerimden yağmura karışık
Avutmuyor hiçbir teselli artık
Kaldırımlara anlatıyorum yalnızlığımı
Karanlık tüm yollar hayat karanlık
Karanlık sokaklarda kayboluyorum