Bil ki Şiiri - Gürkan Aydın 2

Bil ki o ben değilim, tanıdığın gibi
O kadar biçare ve uçarı
Sen yanlış tanıdın beni
Sensiz olurum bir deli

Gücendim sana, elim de değil
İçimdeki çözümsüz değil
Sen beni hiç tanımadın a güzel
Sanma ki hiçbir şey imkansız değil

Evet, belki biraz hergele
Olmak lazım belki de
Özgürlük tadında yaşamalı
Şaşırtmalısın belki de

Sen yanlış tanıdın beni,
Sandın ki pısırık ve hırpani
Bedbaht ve kadersiz, sakince
Oysa içimde ne volkanlar patlar
Kor gibi yanar yüreğim
Seni görünce

Sen yanlış tanıdın beni
Benim varsıllığım ruhumda,
Özüm de, güzel sözüm de
Bilesin
Güzelliğin gelip geçer
Güvendiğin dağlara karlar düşer
Saçlarına kırağı, bilesin
Elalem çeker gider,
Kalmayasın bir başına , bilesin

A benim kara gözlüm
Sen beni yanlış tanıdın
Hor gördün şu garibi
Gördün bir deli
Oysa ki sana deli, o deli

Delirir, çağlayan bir ırmak olur gönlüm, akar sana doğru
Yollarında berduş olur, gelip bulur seni
Ne olur kaçırma gözlerini, esirgeme buseni
Seven deli olur, sen hiç seven görmedin mi?
Ferhat’la Şirin’i duymadın mı?

Sen beni yanlış tanıdın
O ben değilim, ben öyle değilim
İşte tüm varlığımla karşında
Özümle, sözümle bir başıma
Bakıyorum sana
İstiyorum seni a kara gözlüm
Anlasana…