Kendini bilmeyen Rabbini bilmez
Gafil kişidir ki ettiğini görmez
Aynı vardan var olmuşuz anlamaz
Taş ise yürek ettiği ona ağır gelmez
Nefis ile Hak yan yana durmaz
Zalim kişilerden hal bilir olmaz
Suya yazı yazsan elde kalmaz
Fitne ile kitab-ı mana bulunmaz
Unutma Hak bizi kardeş yaptı
Bozgunculuk etme idi muradı
Yürekli isen terk et haseti fesatı
Hak bu mu bırak kibiri inadı.
Kıyıp insana efendi görünüp yıkma
Güvenip çevrene yüceden bakma
İyilik önce kendinde başlar aldanma
Bil ki hak gayrolmaz,yerde kalır sanma
Yarı yolda bırakmaz insan insanı
Allah sevmez haddi aşanı
Ne kuyuya at çiğne kul hakkını
Ne de korkutma Hakk'ı tutanı.
Bozma sakın iyi niyeti siyasetle
Hucurat okuduk inandık bir kere
Olmasın varsın kardeşlik gafillere.
Hak için kardeşlik minnet etme kimseye
Çağani bozdun yine ağzını
Dünya böyle kabullen bu imtihanı
Yüreğin cehennem dilin acı
Kızıp da tarumar etme kalbistanı.
Meşgul olma Menfi-dünya ile Hakk'a kıl taatı.
Kayıt Tarihi : 30.10.2013 23:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!