Bil istedim Şiiri - Nurettin Akdeniz

Bugün bir sıkıntı var içimde huzursuzum
Sanki gizli kemiren,acı bir burukluğum
Bulutlar kapatmış ya, mahzun olmuş gökyüzüm
Cemalini de görmek selam demek istedim

Ama sen yoktun orda,beyhude arıyorum
Gönlüm senin tahtın dı artık bulamıyorum
Şimdi anlıyorum ki, işte buna yanıyorum
Gerçekten Seni sevdim,her daim bil istedim

Eksik yanım tamamlar tam bütün olurmuşum
Görmeyip duymayınca,arayıp dururmuşum
Bulutlar yavaş yavaş, yağıyor ağlıyorum
bu adam senin için, ağlıyor bil istedim

Yağmur gibi rahmeti, o bereketiymişsin
Tıpkı Çöllere hayat, veriyor gibiymişsin
Rabbimin en değerli,bir hediyesiymişsin
Kıymetin öğren emi,bakta gör bil istedim

Bulutlar arasından, sen payıma düşenim
Ellerimi açtığım, özel yağmur tanemsin
Duam gibi yüzüme,sürdüğüm aminimsin
Her zaman diyemem de,ama sen bil istedim

Küstüm belki küstürdüm, affet barışamadım
Yalnızlık yokluğuna, hiç te alışamadım
Elimde varmadı ki, işim çalışamadım
Yalnız alışamadım,yokluğun bil istedim

Kahrettiğim aslında,sana hiç değiildi ki
Kast ettiğim de sen mi, gerçekten sandın ki
Sitemim sana değil,sen candan ötesin ki
Diğer yarım hep sensin, her zaman bil istedim

Vazifesi biter mi ,aydınlatan güneşin
Sağanağından sonra,yağan hafif çisenin
Toprağa verdiği o , sonsuz bereketisin
Işığım güneşimsin,rahmetim bil istedim

Acemi söyledi de hep içinden geleni
Çekmek zorunda mı ki , bunca keder selini
Sevdi ne yapsın gönlü, samimi içten seni
Sevenler Katlanırlar,kırmazlar bil istedim

Ay gece karanlıktan, usulcana çıkarken
O Sonsuz karanlığı,aralayıp bölerken
Uykusuz geçen çok çok,gecelerim de varken
Yarınlara Umutsun,,özelimsin bil istedim