Çırpınırken hayatın yalnızlık denizinde
Bir sen vardın vefalım gönlümün valizinde
Kalbimi yaralayan bu hayat dehlizinde
Bir sen kaldın vefalım bir tek sen bil istedim
Yorulan hayallerim bir bir çekip gittiler
Yıpranan ümitlerim gönlümü terk ettiler
Ne yana dönsem hüzün ve ayrılık ektiler
Bir sen kaldın vefalım bir tek sen bil istedim
Sabır taşı olsaydı çatlardı her yanından
Ölümsüz olsa insan vazgeçerdi canından
Damarlar sıyrılırdı çekilirdi kanından
Bir sen kaldın vefalım bir tek sen bil istedim
Yerlerde sürünürken benimle emekledin
Ben kaçtıkça hayattan sen yolumu bekledin
Düştüğüm uçurumda ipi ipe ekledin
Bir sen kaldın vefalım bir tek sen bil istedim
Kayıt Tarihi : 2.5.2014 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!