Bil Gayrı Şiiri - Abbas Tezcan

BİL GAYRI ( 1971 )

Gece gündüz zar eder yanarım
Ağlıyorum göz yaşımı sil gayrı
Ayrı düştüm hayal oldu günlerim
Garip kaldım hallerimi bil gayrı.

Ne gecem gece de ne gündüz günüm
Çıkarım kaleye sizlerde yönüm
Sabah namazında doğmadan günüm
Dua eyle hallerimi bil gayrı.

Ağlarım ağlarım gülmüyor yüzüm
Yine kana döndü o iki gözüm
Bir tek arkadaşım elimde sazım
Aşkımıza çalıyorum bil gayrı.

Demirdendir kalelerin kapısı
Garip durur mahkumların hepisi
Geldi m’ola darıların çapası
Her çapada hatırına al gayrı.

Gel yanıma hayal oldu yüzlerin
Zindan oldu baharlarım yazlarım
Hem kendim ağlar hem de sazlarım
Zalim olma hallerimi bil gayrı.

Dayanılmaz bu feleğin yüküne
Akıl ermez karasına akına
Varamazsam yaylalara ekine
Benim için orağını sal gayrı.

Gümüşpınar gibi harlar akarsın
Burnuma güller gibi kokarsın
Sabah erken dışarlara çıkarsın
Esen yelden haberimi al gayrı.

Dertler gizli kimselere soramam
Yaram derin ellerimle saramam
Sen Abbas’ı yaylalarda göremen
Göreceksen cezaevine gel gayrı.