Bil Gayri
Hazan geldi dal eğlemez yaprağı,
Tazesini açamıyom bil gayri.
Yaradanım kucak kılmış toprağı,
Alıp alıp saçamıyom bil gayri.
Bir sevdaydı aşk hırkası örüşüm,
Giymedin eynine vuruldu düşüm,
Seni en son ne zamandı görüşüm,
Kaç yıl oldu seçemiyom bil gayri.
Mühürlemiş felek sanki huyunu,
Aynı kozla oynuyorsun oyunu,
Senden gayri başka elin suyunu,
Zemzem olsa içemiyom bil gayri.
Gözlerinden hisse aldım dolumu,
Yokuşlara sürme ince yolumu,
Kırdılar ya kanadımı kolumu,
Turna gibi uçamıyom bil gayri.
Bugün neyse aynı idi dünümde,
Ben ateşte ateş yanar tenimde,
Kara sevda sırat olmuş önümde,
Kıyamete geçemiyom bil gayri.
Zamanımız perde perde sıklaştı,
Çoğu gitti kalan saçlar aklaştı,
Vuslatî der ecel vakti yaklaştı,
Kaçamıyom kaçamıyom bil gayri.
Bir seherde habersizce gel gayri.
Osman Öcal
Arayıp sormadın nicedir hâlim
Kalbinde pusula yok mudur zalim
Sen gönül fakiri ben aşkta âlim
Söze değer biçemiyom bil gayri..... Ahmet Kısa
Kayıt Tarihi : 13.9.2011 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biliriz... Biliriz!
Vakit geldiğinde; ne dal eğler yaprağı, ne de hayat, insan'ı...
Emr-i Hakk vaki olduğunda; gecikmez bir saniye...
Canlı cansız/varlıkların anası; reddetmedi/reddetmiyor geleni; sarıyor şefkatle, kucağına düşeni; kimsin nesin sormadan alıyor bağrına fakat gönül; en sevgili, en candan, en sadık yar'e değil; peşinden koşturana yanıktır! O'na yazılır şiirler/methiyeler...
Öyle bi yazılır ki; duysa da duymasa da yazılır...
Şair; örmüş ilmek ilmek Âşk Hırkasını; dökmüş hece hece mısralara sevdasını... Dile gelmiş yürek; başkasına meyletmeyeceğini, yeniden sürgün veremeyeceğini haykırıp, Feryad-ı figan etmekte... 'sevgime cevap vermedin! Mühürlemiş sanki felek huyunu' diyor, deşiliyor deşildikçe! . Bir başkasına ilgi duyamayacağını, tüm içtenliğiyle ayan/beyan ediyor, seriyor aşkını önüne, cananın... Zaten bu değil mıdır gerçek sevgi? Karşılık bulmasa da, sahip çıkmak değimidir sevgiye/yüreğe... Çaresiz kalsanız da, bağlansa da kolunuz kanadınız, bilseniz de erişemeyeğinizi; gönül razıdır yaşamaya volkanları; yeterki var olsun, yaşasın/kalsın yüreğinde sevdası...
Geçse de yıllar, yaklaşsa da akşamın ufkuna mesafeler; kar yağsa da tepelere, kapansa tüm yollar, bitse tükense çareler; yine de umudunu beslemekte bu gönül... Umut son nefese kadar kalmalı, yaşamalı içimizde; hayallerin ve umudun bittiği noktada başlamaz mi bitişimiz? Şair, dizelerin bitiminde hayatın gerçeklerini dile getirip; zülf-i yar'e dokunsa da son mısrayı umut vurgusuyla bağlamakta: 'Bir seherde habersizce gel gayri' işte bu... Umut asla tükenmemeli; her şartta, her konumda, var olmalı içmizde, canlı kalmalı UMUT...
//...............
...................... //
Sn. Osman Öcal Beyefendi,
Şiiriniz bir gönül meselesini anlatıyor olsa da;
farklı alanlara çekti bizi, dilerim sürçülisan Eylememişizdir...//
Saygılarımla
Metanet Yazıcı
Şiirden öteye duygusu ile, bütünlüğü ile tam bir türkü olmuş. Son dönemlerde okuduğum en içli, en tadında hece şiiri bu şiirdir. Dörtlükler öyle bir yerine oturmuş ki bu kadar olur dedirten türden. Bu kurgu bundan daha güzel yazılmaz. Konu dışına taşmadan tam bir usta işi olmuş. Sizi alkışlarken tam puanı vererek ve listemize alarak sayfanızdan ayrılıyorum. Saygılar
Biraz hüzünlendim gül benzim soldu
Gençlik uçtu gitti, bak hazan oldu
Bir gül gibi açamıyom bil gayrı...........Salih Kozan
YÜREĞİNİZE SAĞLIK ÜSTAD SELAMLAR SAYGILAR
TÜM YORUMLAR (57)