Bil ey nefsim Şiiri - Emir Taha Kar

Ve bir gün bir yolculuk gene başlar üstüne,
Gönülden akıttığım bütün yaşlar üstüne.
Gideceğim tekrardan, haberli yahut kaçak,
Lâkin bu defa kırlarda güller bensiz açacak.

Ve artık kara toprak değiverip alnıma,
Bak ardına, dalıverip gittiğin yalanıma.
Düştün içime, battı suya tüm gemilerin.
Diyecek utanmadan: "Nerede o hayâllerin?"

Elindeki fırsatı kaçırdın, ömür bitti.
Suya attığın zaman su gibi akıp gitti.
Hani nerede taptığın o dünyâlık eserler?
Nerede o peşinde koştuğun yalan şeyler?

Düştüğün anda düşün ve geri kalkmayı bil.
Ecel kapını çalmadan sen hazır olmayı bil.
Gelen herkes gidecek, bu gençlik de bitecek;
Hattâ ölüm gelecek, sen yolda kalmayı bil.