Şu hayatın sonu ölüm, bilesin;
Hak yiyip günaha dalma dünyada.
Güzelliğin bana zulüm, bilesin;
Gururlanıp, mağrur olma dünyada.
Kabahatin çoğu kendinde demek,
Yoksa sana eza eder mi felek?
Güzelsin ya biraz akıl da gerek,
Gül misâli solup kalma dünyada.
İnsanları hakir görüp horlama,
Gönül kırıp sakın şansın zorlama,
Âhiret yurdunda nârın harlama,
Kimsenin âhını alma dünyada.
Duyup da Şeytân’ın vesvesesini,
Dinleyip nefsinin zulmet sesini,
Kesip de âşığın yâr, nefesini;
Arkamdan gün görüp gülme dünyada.
Bu devran hep böyle gidecek sanma.
İnsan ettiğini bulur, aldanma...
Sen de benim gibi bahtına yanma!
Sonra saçın başın yolma dünyada.
Kaan YILDIZ
(2007)
Kayıt Tarihi : 24.3.2015 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!