Bil çocuk ayrılık zor Şiiri - Hamdi Oruç

Bil çocuk ayrılık zor

Sen gidince köyden boşalıyor köy
Bil çocuk ayrılık zor

Ayrılık bizden uzak olsun
Bil çocuk ayrılık zor

Ayrılık ateş
Bil çocuk ayrılık zor

Bil bunları bil
Sen çocuklarımın anası olan kadınsın
Ayrılık zor senden

Sen yoksun şimdi ağlayan bir çocuk olur köy
Sen bu evin sesisin
Sen bu köyün nefesisin
Nefesim sesim
Bu köyün dağı
Merası,deresi sensin be güneşim

Sen bu köyün nefesisin
Bahçeleri bir şeye yaramıyor köyün
Çocuklarım süslemezse
Şu kuşların uçuşu neye yarar
İki çift göz bakmazsa peşinden
Şu meraların yeşili ölüdür
Güreş tutmayınca çocuklarım

Bil bunları bil
Sen çocuklarımın anası olan kadın
Ayrılık zor senden
Sen gidince köyden boş bir köy gibiyim

Ve sen bu İstanbulun nefesisin
Sen gidince İstanbul’dan eski bir İstanbul gibiyim
Surlarının taşları düşmüş ya İstanbul’un
Rüzğarlara geçit verir benim de surlarım
Boşalır o koca şehir sen yoksan
Boş bir elbise gibidir koca şehir şimdi
Gök yüzünün şu maviliği neye yarar
Ölüdür o mavilik
Öldürür o mavilik
Sen bakmayınca

Senden ayrılık zor çocuklarımın annesi kadın