Bil Başak! Şiiri - Feyzanur Çelik

Cahil,avare başak
Bir sineğin esintisiyle dahi ,
Yere eğilir başı,
der ki; bu defa son!
Cahil ya!
Yine gafil avlanır,
Eser yel düşer baş.
Oysa veren vermiştir,
İçine dünyanın gücünü.
E verdi diye, her buğday olacak degil ya;
Mazlumun aşı,dostun yoldaşı,
Zalimin bile zayıf noktası...
Elif gibi ol başak!
Yol birdir!
Başında taşıdığın kimindir?
Niçindir?
Bil başak!
Ya tacın edersin yada dünya yükü taşır, gidersin.