Bil Şiiri - Abdurrahman Gülseren

Bakma sen böyle şiir yazdığıma güzelim
Bazı geceler belimde silahla gezerim

Kitapsa okurum ama hoşuma gideni
Her şeyin sadece en güzelini seçerim

Dalıp gidiyorum bazen uzak diyarlara
Bil ki çayımı her zaman tek şeker içerim

Arayacaksan beni lüks mekanlara bakma
Ben hep kahvenin arka köşesine geçerim

İlgilenemezsem seni sevmiyorum sanma
Kafam dumanlıdır yoksa ben deli severim

Parayla makamla menfaatle işim olmaz
Adamlıktaysa hepsini sıraya dizerim

Sinirli adamım, tersim, eski kafalıyım
Falsonu görürsem fırtına gibi eserim

Suratım gülsün diye kendini paralama
Ben Türk'ün acısını yüreğimde sezerim

Ülküme dinime davama ve milletime
Karşı her kimi görürsem düşünmem ezerim

Başım beladan kurtulmaz, karakol-adliye
İkinci evim, belki içeri de düşerim

Gönlüme geleceksen bil vatandan sonrasın
Unutma bunu sakın yoksa seni üzerim

Ben ki kutlu bir ülküye gönlümü vermişim
Karşıma dikilme senden de geçer giderim