Susturdu gün be gün vahşi bakışın
Derdimi gizleyen dilden bıktırdın
Kestiler önümü hazanın kışın
Baharıma giden yoldan bıktırdın
Birgün muradıma ermedim gitti
Gönlünden sevdamı dermedim gitti
Bir serabın bile görmedim gitti
Uğruna düştüğüm çölden bıktırdın
Saklayamaz oldum artık kendimi
Damla damla biriktirdi derdimi
Ağlaya ağlaya yıktı bendimi
Gözümün döktüğü selden bıktırdın
Tarihe yazdırdım ördüğün ağı
Devranın sayılsın sevdamın çağı
Savrulur üstüme yığılır dağı
Yangınımdan kalan külden bıktırdın
Serildim önüne kurban adına
Dönüpte bakmadın hep inadına
Geldiğin olmadı bir imdadına
Çarene kaldığım halden bıktırdın
Kayıt Tarihi : 19.9.2006 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (13)