Bıktım Artık...
Aldanmış Mutluluklar dan
Yarım bırakılmış Umutlar dan
Bıçağın kör ağzın da olmaktan
Kasırgalar olup
Yüreğime yağmaların dan
Hayallerimi çalmaların dan
Bağıra çağıra
Azarlamaların dan
Yokmuşum gibi davranmaların dan
Bıktım, Artık Bıktım
Hayat dediğin,
Hep beklediğin yerden gelmez biliyorum
Bazen de geldiği yerden Sevmek lazım
bunu da biliyorum
Hep çiçekli yollarda
Yürüyeceğiz demiyorum,
Ayağımıza Taşlarda Takılacak
Gün Gelecek
Sendeleyip düşücez..
Gün Gelicek ,
Bazen Yenileceğiz
Malup olduğumuz
savaşlar da olacak.
Sırt sırta verip Kaybetmenin Hazzınıda Yaşayacağız.
Hep mutlu olacağız da demiyorum
Mutsuz da olacağız
Kırgında ,
Ama Birlikte, birlikte
Bugün ,
Sessizliği mi Sürüyorum yüreğime
Uykularım kanıyor
Tavana diktiğim Gözlerim den
Bugün,
Söküp Atıyorum
Ekilmiş Tüm Mutsuzlukları mı
Şimdi Ben Gidiyorum..
Bu Gidişler de,
Kaçımız Kaybettik
Kaçımızın ..
Baharlarında
bağı bahçesi soldu
Kaçımızın..
Dalı Yaprağı Kurudu
Kaçımız..
Yorgun Sonbahara savrulduk
Bugün den sonra
Siz olun, Ben yokum
Maskelenmiş Yüzlerinizi
Sahte Gülüşlerinizi
Gerçek olmayan
Ne Var , Ne yoksa
Sizin olsun,
Hepsi Sizin . .
Kayıt Tarihi : 15.1.2025 07:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!