Bıktım Artık. Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Her günümü,
Son günüm gibi yaşamaktan,
Bıktım artık.
Gittiğin uzaklardan,
Bir selam söyledin mi? diye,
Her gece yıldızlara bakmaktan,
Bıktım artık.

Her gece pencereyi açıp,
Parlayan ay ışığının aydınlığında
Yatağıma uzandığım zaman,
Duvarlarda senin izlerini,
Aramaktan bıktım artık.

Her sabah,
Tren garına giderek,
Gelen gurbet trenlerine bakıp,
Trenden inişini görmeyi,
Bana geri geleceğin günü,
Beklemekten,bıktım artık.

Ey ölüm denen sonsuzluk,
Açtım kollarımı gör artık,
O gelmeyecekse bana,
Sonsuzluğuna al beni,
Sonsuzluğunda yaşayayım,
Yalnız başıma onsuz,
Yalnız yaşamaktan,
Bıktım artık.