Biktim anne ben Şiiri - Nilgün Berivan

biktim ben artik anne
bak bi yasadigim hale
senden cok uzaktayim
biktim artik anney her gece aglamaktayim
bu nebicim gurbet
yedi bitirdi beni
hergün daha fazla özletiyor seni
bir ana sarkisi dinlersem eger
gelir gözerlimden yaslar teker teker
dayee dayee bak su kadere be anneey
bak su cektimize be anney
allah büyüktür diyorum
kendimi öyle avutuyorum
annem seni cok seviyorum
niye bizim kader böyle ana
dayanamiyorum ben artik burada
gelecegim birgün yanina sonsuza
kalmak istemiyorum ben burada
biktim artik anne gurbetten
özlüyorum sicakligini sefkatini
özlüyorum bana kizdigin günleri
özlüyorum elimi tutugun o günleri
kisacasi ana özlüyorum seninle gecen her kücük saniyeyi
bitim anney ben bu gurbetten
su kücük kalbim dayanamiyor anne
ben ise senin kücük cadinim
cadin burada sensiz büyüor anne
her gece gizlice agliyor anne
her arayista üzülüyor anne
neden senin yaninda degil diye düsünüyor anne
hayata bak ayirdi beni senden kücük yasta
annem canim sen benim herseyimsin
sen benim kalbimdeki ilk ciceksin
ana ana gel bak bi kizina
kizin büyüdü bak 5 yil gecti arada
bak ana dayanamiyor artik
günleri yanliz ve sensiz
bak anney kizin yine agliyor
öldü kizin genc yasinda
hayat tadi alamiyor artik
bu nebicim gurbet biktim artik
annem canim benim ölüyorum
sensiz günlerde yikiliyorum
niye böyle uzaksin artik bana
agliyorum artik gece karanliginda
bir gpn gelsin sarilicam sana yine kana kana