Fikrimi özgür bırakıyorum,
Dinsin sancılarım yeter bıktım,
Hatırımdan geçen her fani sorguluyor,
Yazıların neden ağlıyor..
Diriltiyorum tüm aklımda kalanları,
Içim titriyor görünce hatıraları,
Kendimi özgür bıraktıkça hapis kaldım yalnızlığa,
Değer verdikçe çoğaldım,
Yalnız kaldım tüm mahkumluğumun ızdırabına..
Çölüne düşer yalnızlığımın hüzün,
Ümit kötümser çocuk gibi beni azarladı,
Kırıldı tüm tutunduğum dallar elimde kaldı,
Güvendiğim dağlar dahi kaldı rüyaların karları altında ..
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 11:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/03/biktim-93.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!