Bıktığım Şeyler ve Yeşil Fanila Şiiri - ...

Didem Madak, kelimelerin gözyaşı damlası hâline geldiği yerin adıdır.

Onun şiirlerinde bir kadının incinmişliğiyle bir çocuğun saflığı yan yana yürür. Bir dize kurar, sen o dizenin altına yıllarını gömersin. Acılarını süslemek gibi bir mahareti vardır; çünkü onun şiirleri süslü değil, süzgündür. Estetikle yoksulluğu, umutla kederi, kadim bir gülümsemeyle sönmemiş bir gözyaşını aynı mısrada birleştirir.

Didem Madak’ın kalemi, okuru sadece düşündürmez, yaşatır. Bazen “Annemin kızıyım hâlâ” derken annenle aran bozulur, bazen “Ah’lar ağacının altında” dinlenmek istersin çünkü yorgunluğuna anlam verebilen tek kişi o olur. Onun şiirleri suskunların sesidir, gözyaşının sesi çıkmayan hâlidir.

Modern çağın kalbinde, zarafetin ve isyanın adını koyan şairdir Didem Madak. O bir şairden fazlasıdır; kırık kalplerin hafızası, incinmiş kadınların isyanı, çiçekli elbiseli bir yalnızlık yoldaşıdır.

İyi ki yazdı.
İyi ki içimize kalbini astı.
İyi ki Didem Madak geçti bu dünyadan.

"Bütün çiçekler kızıma çıkar, bütün acılar Didem Madak’a..."

Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.

Bu hayat bir gidiş değil mi?. İnsanlar gidiyor. Su gidiyor. Ve zaman gidiyor... sonsuza

<3 <3 <3

çok şey anlatıyor****

kalemınıze saglık ;))))))))

Sadece yalnızız, çaresiz değil..//

Sevda şiirinizi
beğeni ile okudum

Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.

Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım

Nefes alan şiirler seni böyle yaşatıyor her okuduğumda çoğalta çoğalta varol....