Bıkmışım Şiiri - Tevfik Karınca

tüm öfkeleriyle içimde kaynayan volkan
lanet olsun bıkmışım ......
hayatımın içine sığdırılmış binlerce yalan

sabah bırakıyorum tütünü
vazgeçiyorum öğlen
sen aklımdayken olmuyor ki sözleri tutmak
kolay değil erkek olarak ağlamak
o kadar zor ki sensiz yaşamak

kendi kendime konuşuyorum bu aralar
içimde külhanbeyi naralar
al aşağı ediliyorum her daim
kurt kocamış ya
maskarası köpeğin

tedirgin bekleyişlerde sabah oluyor
güneş başka , içimde sen başka sıcak
düşler gerçek olsun diye tüm dilekler
ama çilem dolmuyor
bıkmışım....

arkamdan bağırıyor veletler
sen kim aşk kim
kör kuyuda yusuf oluyorum
cehennemde zebani
al şarap tadındayım hislerim rahmani

yahu vazgeçmek çok kolay
sabretmekten bıkmışım....

yarım çarpıyor yüreğim
durdu duracak bu aralar
hiç ölümü özler mi insan
içimde sebepsiz kavgalar
ne kaybeden belli ne kazanan

sığdırılmış sevda dar geldi bedene
namert değilim ki el açayım gidene
yahu insansın işte
bir kere seni seviyorum desene

kurt yaşlı köpekler genç
vallahi bak kalmadı direnç

ölüm en hayırlısı
hayat senden çok bıkmışım......