Bıkmışım 2 Şiiri - Enis Özel

Ben dağlardan taşlardan, topraklardan bıkmışım
Uçan kuştan esen yelden yağmurlardan bıkmışım
Ne kadar sevsem de canıdost insanları
Konuşmaktan, gülmekten. düşünmekten bıkmışım

Dost dost diye öylece karşımda duranlardan
Yüzüme bile bile yalan savuranlardan
Utanıp sıkılmadan arlanıp uslanmadan
İnsanım diye diye, söylenenden bıkmışım

Semaları gözlerken yıldızları sayarken
Tan doğupta ardından, güneşle uyanırkan
Bir dostu arayıpta, ufuklara dalmışken
Yanıbaşımda duran namertlerden bıkmışım

Varsın temiz kalbimin en güzel duyguları
Tüm dünyaya yayılsın bu sevgi tomurcuğu
Hem arının balına, hemde gül yaprağına
Menfaatler uğruna sarılandan bıkmışım

İstemem dertlerini duymasın kulaklarım
Varsın mutluluk dolu, günler olsun onların
Ne acı ne de nefret ne gam ne de yaslıyı
Görmeyiversin gözüm görerek kör olmuşum.