Bıkmışım Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Bazen insanlar dalgın bakar bakarken
Vardır onu, bir düşündüren
Vardır bir neden
Duymaz seni , sen ona birşeyler söylerken
Boynu büküktür bu gibi düşünen insanların.
Acı doludur yüreği
Hep bomboş bakardır bakan gözleri bakarken
Geçmiş olur bu gibiler bakarken kendinden.

xx

Ben' de dalıp dalıp gidiyorum bu günlerde bedense
Aklım uzaklarda.
Gözlerim yaşlar ile dolup dolup boşalmakta
Can dersen benden uzakta
Çıkmam çok zor düştüğüm kuyudan
Yer gök duyar' da, tutan yok elimden

xx

Ellerimde , cizik kan
Saatler günler aylar sonrasında oldu bir tutan.
Gökten indi' de bana, sonunda bir derman
Tut dedi tut durma Tut elimden.
Tuttum Çıktım zor 'da olsa düştüğüm kuyudan

xx

Yenik düştüm hayatın cilvesine
Sürünürüm
Ellerim kan çanağı olmuş bir halde
Tutunacak el , kalmamış bende
Hayat denen şu insafı yok yer yüzünde
Bıkmışım ben gayrı şu hayattan.
Bıkmışım

08 Mart 2023