Bıkmış Gibiyim Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Düşünce anladım cahil eline
Şu fani dünyadan bıkmış gibiyim
Kapıldım bir kere azgın seline
Sanki bir savaştan çıkmış gibiyim

Omzunda başı yok beğenmez seni
Âlim yobaz, kendi olmuş medeni
Ne desem boş kimse anlamaz beni
Dolmayan bir kaba akmış gibiyim

İçleri boş çalsan davul özleri
Tükürsen utanmaz kayış yüzleri
Atadan aldım ben kavi sözleri
Kulağa küpeyi takmış gibiyim

Üç beş yalakadan görünce hürmet
Zanneder kendinde var çok keramet
Onu böyle görmek bana eziyet
Dizlerim üstüne çökmüş gibiyim

Gölgeden ibaret cahilin boyu
Lafta cambazlıktır en büyük huyu
Hayranken bunlara tüm kamuoyu
Çaresiz boynumu bükmüş gibiyim

Böyle gelmiş böyle gider çözüm yok
Kimsenin malında asla gözüm yok
Allah böyle uygun görmüş sözüm yok
Her şeyden elimi çekmiş gibiyim

Yaradan imtihan eyler her kulu
Bazen aba bazen giydirir çulu
Kimine sevdirir parayı pulu
Kader yazısını sökmüş gibiyim