Bıkmak Da Benden Bıktı Mı?

Bıkmak Da Benden Bıktı Mı?

Bütün sözlere razıyım,
Beni benzetmelerle de, sessizliğimle de anla.
En açık hâlimle söylüyorum:
Kısası şudur; çok yoruldum Allah’ım.

Bazen düşünüyorum da, çok…
Bir kalp aynı yerden kaç defa kırılır?
Evet, dayanırdım eskiden,
Ama dayanmak da benden vazgeçti artık.

Acaba diyorum,
Bıkmak da benden bıkmış mıdır?
Yolun tam ortasında değilim,
Yol bitmiş, ben ayakta kalmaya çalışıyorum.

Sahi Allah’ım, bir kalanda kaç giden birikir?
Sen çok kalp yarattın, bilirsin,
Böyle çekip gidenler, hangi kalbe sığınır?

Alnımda yazılı kaç satır var,
Her satırın başında başka bir sınav.
Ben sessizce yaşarken,
Bir bakış gelip bütün dengemi bozdu.

Kendimi affettim, kalbimi edemedim,
Yanlış bir sevdaya inandım.
Hayat ne getirir bilmem ama,
Onun dönmeyeceğini biliyorum.

Belki dünya değişir,
Ama ben aynı kalırım.
Öğrendim ki Allah’ım,
“Bekle” diyen hiç gelmiyor.

İçimden gitmek geçiyor,
Ama yol da yorgun, ben de.
Artık karar almak bile yorgunluk veriyor.
Bendeki nasıl bir eksiklik ki,
Yok diye ben de yok oldum.

Beni hüznüme bağışla,
Onu gururuna…
Sen bilirsin Allah’ım,
Daha önce hiç bu kadar eksilmedim.
Ve eğer haddimi aşarsam,
Sen sustur sesimi.

Gözlerimde geceyi ağırlayan yorgunluk var,
Kalbimde kapanmayan yaraların soğuk izi.
Yolum karanlık değil Allah’ım,
Ama içimdeki ışık çoktan sönmüş gibi.

Kaç kere düştüm, kaç kere kalktım,
Kaç kere unuttum, kaç kere hatırladım…
Ve her seferinde aynı yerden kırıldım,
Aynı yerden eksildim.

Şimdi soruyorum sana en içtenli halimle,
Ben mi tükeniyorum yoksa tükenmek mi beni bitiriyor?
Bir cevap arıyorum şimdi,
sessizliğin içinde,
Bıkmak da benden, bıkmış mıdır Allah’ım.

Nûrferah Züleyha AKTAŞ

Tarih: 09.08.2025
Saat: 04:35