İçiyorum şimdi
elimde sen diye sıkıca tuttuğum kadehim.
Dudaklarımda sen diye içime çektiğim
sen gibi içimi yakan
beni sen gibi yavaş yavaş bitiren sigaram.
Kulaklarımda “yine geldi bizim ayyaş” diyen sarhoş sesleri
uğultular
keşmekeşlikler..
yolunu bulamayan
güya arayan insan kılığındaki canlılar...
Şeytanın bile besmeleyle girdiği
duman içinde bir mekan! ...
beni buraya düşüren kimdi?
Beni yıkan darmadağan eden sen mi
sana körü körüne kanan ben mi?
Diye soruyorum bazen kendime
sonra sana içiyorum yine
uyuşmuş beynim
kalbim öylesine atıyorken
ben yine sen diye içiyorum
Her uyandığımda
aklımın başıma her gelişinde
adın dilimde
kadehim elimde
içimdeki seni boğmak istercesine
içiyorum yine.
Ne zaman kalkıyorum buradan
ne zaman eve gidiyorum
ne zaman uyuyup buraya geliyorum tekrar
uyuyormuyum
yaşıyormuyum
Bilmiyorum.
Artık bitsin
Bitsin artık diyorum
ne içtiğimöldürüyor.
ne yediğim!
Ne başıma dayadığım beyninde sen varsın diye tetiğine basamadığım silahım
ne de sen öldürüyorsun beni.
Ne kadar kovsam,
kızsam
bağırsam
lanetler edip itelesem ardından
kandırsam kendimi
Daha bir adım gitmeden geliyorsun tekrar
gözlerin matkap gibi deliyor gözlerimi
sözlerin karabasanlar gibi bölüyor nefesimi
hadi gelmişken gitme
vur beni!
Yada bir daha gelme
Aklıma
Hayalime
Rüyalarıma girme
Bırak beni halime
Bırak
Seni hatırlatan ne varsa yaktım yıktım
Yaşadığım evi
Mahalleyi
ülkeyi değiştirdim
Dünyamı değiştirememişim! !
Bıktım bıktım bıktım
içimdeki senden
seni hatırlatan benden
aldığım nefesten
bıktım.
Ender PEHLİVAN
01/10/2012 // dostlar fm yayın esnasında doğaçlama
Kayıt Tarihi : 6.10.2012 23:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bıktıranlardan sonra, finalden bir önce......
TÜM YORUMLAR (14)