Bıkmadın Mı Şiiri - Derin Akkurt

Keşke tanımasaydım seni...
O zaman belki bu kadar acı çekmezdim.
Senin gibi zalim biriyle karşılaşmazdım.
Aldıkça aldın, doymadın bir türlü!
Bir gün olsun karşılığını vermeyi düşünmedin.
Sahte vaatlerinle aldattın.
Kırmızı balonlarımı uçurdun.
Hak etmeyenler için gözyaşlarımı sele çevirdin,
yine de bıkmadın hayat!

Keşke tanımasaydım seni...
Gözümü boyadın,
arkamdan kim bilir başka ne işler çevirdin.
Asıl yüzünü geç fark ettim, yanıldım.
Duygularımı tersinden giydim, göremedim.
Ön yargı, kin, nefret nedir bilmezdim.
Ben sustukça, sabrımı sınadın.
Dostu düşmanı güldürdün.
Oyuncak misali oynadın.
Ele güne rezil ettin.
İyi niyetimi sömürdün.
Ayağa kalktıkça bir darbe daha indirdin.
Omuzlarıma bindin, ağırlığını tartmadın.
İnsanlara olan inancımı yerle bir ettin.
Yine de bıkmadın hayat!

Keşke tanımasaydım seni...
Acımadın!
Pes etmem için elinden geleni yaptın.
Doymadın!
Sevdiklerimle karşı karşıya getirdin.
Canım dediklerimi avucuna aldın,
uzaklaştırdın.
Yalnız kalırsa aklı başına gelir diye çabaladın.
İyi niyetimi suistimal ettin.
Benimle uğraşmaktan bir türlü vazgeçmedin.
Bıkmadın hayat!

Keşke tanımasaydım seni...
Kaç yüzün varsa hepsini gösterdin.
Kısacık ömrümde kaç sınavdan geçirdin.
Yoluma taş koymaktan yılmadın.
Seçtiğim yollara çelme takmaktan usanmadın.
Kanatlarım uzadıkça
aynı yerden kırmaktan utanmadın.
Yüzümü güldüren kim varsa araya mesafe koydun.
Sevdiğime kavuşamadım, engel oldun.
Bir mutluluğum vardı yüzümü güldüren,
onu bile çok gördün, ayırdın!
Hala bıkmadın mı?
Bıkmadın mı hayat?