Bıkmadan Bağırmaktan Şiiri - Çiğdem Demi ...

Ve insan
İnsan olunca kendine
Tanrı yere inecek usulca
İnsanların eline…

Bu ağlayan göz benimse
Gözyaşı kimin?
Hangi ülkeden getirdiniz
Bu elleri?
Bir kızıl deriliydim bir zamanlar
Ahh..
Bir zamanlar insandım demeyeyim…
Bir yerde çoğalırken
Diğerinde bitmeyeyim…
Daha dün
Irak’ta
Yüz bin canımı kaybettim.

Ayaklarım her toprağa bassa
ve sesim
barış diye çıksa
her karışında toprağın
ve duysa
her bir ben dünyada
Asyalı ben
Afrikalı ben…
(Benim)
Her birim şaşırsa
Bu çağrıya…
Ve dünyada
İnsan var hala
Diye düşünsem
milyarlarca…

Ve ben
Bir dünya kadar kopunca güneşten
Soğuyana kadar insan sesi duysa
“Çekirdek” denen kalbim…

Ve insan
İnsan olunca kendine
Ölsem gülümseyerek
Usulca…