Artık sitem etmiyorum yalnızlığıma
böylesi uygunmuş diyip geçiyorum
kıskanmıyorum da hem o çiftleri
vardır bir bildiği diyip avunuyorum
konuşmuyorum, susuyorum
tüm duygularımı söndürdüm
içe doğru ağlıyorum
öyle eskisi gibi gülmüyorum da
yaşamak en büyük acıyken
kahkaha atmaya yer aramak
gecede güneşi aramak gibi
ama yinede Bir ihtimal var
belki Çok yakında, elimi atsam ulaşacağım
yada umudu bile yok
Çıkışı olmayan bir yol belki
Sadece uzayıp giden
Ama olsun içimde yürürüm o yolu
Boşvermiş olduğuma bakma
yinede birşeylere tutunuyorum
Karanlığın ardı olmayan gecelerde güneşin doğacağını bilerek uyuyorum
Yalnızlığın sonu olmasada, birgün duaların kabul olacağını biliyorum
Her satırım dua
Birgün duaların kabul olacağını Biliyorum.
Kayıt Tarihi : 26.10.2014 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burakcan Merdan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/26/bikkinlik-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!