Bıkkınım Şiiri - Enis Kaya

Biraz bıkkınım sanki şu paslı günlerde
Çocukluğumu arıyorum tertemiz mazimde
Masumca oynadığımız oyunlarda ve sohbetimizde
Şimdi ise kayboluyorum hayatın derinliklerinde

Unutuyorum yaşımı ve içinde yaşadıklarımı
Bir hiç uğruna geçiriyorum zamanımı
İnsanlardan uzak dost seçiyorum kalem ve kitabımı
Yeni bir düzen üzerine kuruyorum hayatımı

Üstüme geliyor dağlar taşlar ve binalar
İçimde beslediğim tüm duygular karanlıktalar
Bir yol buldum öteye şu aralar çıkmazdalar
Geri geliyor sanki huzura doğru attığım adımlar

Avare bir kuş gibiyim nereye gideceğini bilmeyen
Kanat çırpıyorum sessizce kimseler görmeden
Yorgunum şu aralar ruhen ve bedenen
Gönlüm inşiraha hasret kalıyor kimseler bilmeden.