Bıkkın Şiiri - Kağan Kocalar

Ey hüznünü içinde yaşayan şair!
İnanılmaz yalnızlığımı anlat insanlara.
Satır aralarına ör
Yılların hislerimde bıraktığını...

Bir adamın dünyaya küsüşünü,
Aydınlıktan karanlığa düşüşünü,
Yüzünde hiç olmayan gülüşünü anlat onlara...

Sonu gelmeyen bekleyişlerimi,
Dünde kalmış düşlerimi,
Gece yarıları ölüp ölüp dirilişlerimi anlat...

Ruhunla yansıt karanlığımı,
Bakışlarınla haykır yalnızlığımı.
Acı dizelerinle hissettir
Kimsenin bilmediği varlığımı...

De ki;
Bir adam vardı; hep içine kapanık,
Aydınlıktan uzak, her tarafı karanlık.
Bir mum gibi ışığı sönük,
Ve herşeyiyle yalnızlığa dönük...

Bir adam vardı de bir adam!
Ölümün ansızlığında sessizce duran...