Kime sırtımı dönsem ağır bir taş yiyorum,
Ben mi saf divaneyim bu insanlar mı kalleş.
Arayışa giriyor hiç dost yok mu diyorum;
Yoksa hayatlar mı leş vicdansızlık mı beleş.
Her bir köşe başında bir çakal yuva yapmış,
Kimi edep yoksunu kimisi yoldan sapmış.
Belli ki kötü nefis idrakini kapatmış;
Hâk Nurundan eser yok her biri Şeytana eş.
Ey Etem-i yakınma boşuna fani değil,
Dünya bu!.Yalan handır malı da gani değil.
Herkesin düşüncesi demek insani değil;
Sen dön öz yurduna bak biri gül biri ateş.
Kayıt Tarihi : 25.11.2017 01:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!