Hayat soluğu kesilircesine gülmeyi
unutturdu bize
sevgili
meyve kaldı dalında, gül renginden soldu
bir hayli zamandır yanmıyordu ocak küskündü şubat bir fazla
nihayetinde kucakladı bizi mart
bahar aylarının bayram havasındayız
onulmaz bir sevdaya dahil yeniden
gönülde hasretliğinin izi
leyleklerin göçüne sevmek zamanı diyorlar
sevgili, ey sevgili
kolum
kanadımsın
kirpiklerinde damlası yağmurun
bihardan bayram mevsimindeyiz
gülümse
Bülent Öntaş
10.04 2024 - İstanbul
Kayıt Tarihi : 13.4.2024 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!