Bihaber... Şiiri - Mehmet Şahan

Kim yarattı kulu akıl etmiyor,
Âşık kim, Maşuk kim? Yardan bihaber!
Hep arattı diye hoşa gitmiyor,
Tacir ne, sacir ne? Kârdan bihaber!

Kimler hayat vermiş kemikle ete,
Şeklini beğenmez girer diyete!
Bin bir fikir doğar sarar niyete,
Bedene hükmeden serden bihaber!

Nefs peşinde koşar kalsa da yaya,
Kaptırır gönlünü zevk-ü sefaya!
İnanmaz bir türlü cevr-ü cefaya,
Kalbini bürüyen şerden bihaber!

Kör etmiş gözünü dünyalık aşkı,
Karartmış özünü nefsinin meşki!
Yine de dar bulur sarayı, köşkü
Azap çukurundan, dardan bihaber!

Ömür tamam olup çıkınca yola,
Yönünü kaybeder, şaşar pusula!
Rabbin kim, Nebin kim? Sorunca kula,
Münker ve Nekir’den, zordan bihaber!

Bu fani hevaya satar adını,
Kendi ocağına çatar odunu!
Kevser Irmağı’nın bilmez tadını,
Cehennem narından, kordan bihaber!

Şahan der unutma tufanı, Nuh’u
Tefekkür eylese can denen ruhu!
Fikretmez bunları gafil güruhu,
Kendi içindeki Var’dan bihaber!