Bihaber Şiiri - Müjgan Kızıleniş

günler gelir...
geçer gider...
ne sabahın
ne akşamın tadı kalır içimde...
hergün iki damla yaş düşer gözlerimden
rüzgar yalayıp geçer...
tutulur dilim...
düğümlenir kalır kelimelerim
konuşamam...
yazamam...

bu sabah;
martılar çocuk sesleriyle penceremden geçerken,
suskun bir kedi uyurken kucağımda,
bir romanda...şarkıda...
uyandım...
zamandan zaman çaldım
kendime yalnızlıklar yarattım
kendimi yeniden yarattım.

ey denizlerin yolcusu
demirat limanıma,
salın dur uçsuz bucaksızlığınla
hükmet mavinle...
hükmet ki;
ne günümde ne gecemde
attığım her adımda bitmesin rengin

yak...yık...hırpala yüreğimi
ki gönüllüyüm
gönülden gönüllüyüm...
yalnızlığının sesi çınlasın dursun içimde
onunla kahrolayım
sırtını sıvazlayan eller benim ellerim
dudaklarındaki tuz benim...