Bigadic’im Şiiri - Mevlüt Bicik

Sevgili Ísmet bey! E-mailinizi okudum aldım.
Gönlüm Bigadiç’de gezerken,hülyâlara daldım.
Sağıma-soluma baktım,gurbet ellerde tek kaldım.
Bir Bigadic’imi bin Esslingen’e değişirmiyim ben…

Beni ve şiirlerimi ilkateş’de haber yaptınız.
Aşkıma, aşk; yüreğime ise cesâret kattınız.
Ílkateş’den bir kıvılcım gurbete-bize attınız.
Bir Bigadic’imi bin Esslingen’e değişirmiyim ben…

Bigadic’le Esslingeni yanyana koyup hangisi deseler.
Bigadic’imin bir karış toprağına bin Almanya verseler.
Niye kabüllenmiyorsun diye tutsalar çarmıha gerseler.
Yinede Bigadic’imi bin Esslingen’e değişirmiyim ben…

Bakmayın dostlar,kader kalemi gurbet yazmış bize.
Kalemler ve diller derdimi anlatmakda âcizdir size.
Otuzküsür yıldır gurbette,vururum durmadan dize.
Yinede Bigadic’imi bin Esslingen’e değişirmiyim ben…

Her defasında karyağdı‘dan aşağı doğru indiğimde.
Hep ağlamışımdır ayrılırken, vâsıtaya bindiğimde.
Bigadic’imin,Kırca’mın hasreti gönlüme sindiğinde.
Hiç değişirmiyim Bigadic’imi bin Esslingen’e ben…

Evet! Benim insanım fakirdir amma gönlü ise zengin.
Gönüller! gurbet’den Bigadic’e akar hep engin,engin.
Bigadic’im! değil Esslingen, hicbir yer olamaz dengin.
Hiç değişirmiyim Bigadic’imi bin Esslingen’e ben…

Şâir Mevlüt derki! Bülbülü koymuşlarda altın kafese.
Yine de VATAN-VATAN deyip, kalmış nefes-nefese.
Sevgini almak için verselerde bana,binlerce altın kese.
Yine de değişemem Bigadic’imi bin Esslingen’e ben…

Mevlüt Bicik
11.04.2006 saat 21.40
Esslingen