Duman çökmüş ovaya.
Sisler inmiş adaya.
Kamışlar nefes olmuş.
Ses veriyorlar çaya.
İskenderin atları
İnmiş Granikos'a
Şahlanmış söğütleri
Dalları değmiş suya
Priapos'un kolu
Sarılmışta Avşa'ya
Marmara selam durmuş
Güzel Karabiga'ya.
Tarih doğa iç içe
Yamaçlara yaslanmış
Ünlemiş Karabiga
Selam olsun Ey Biga.
Yosunlardan örtüler
Örtülmüş te şu koya
Nazlı nazlı sunalar
Konmuşlar Kocabaş'a
Çiçeğinle bağınla
Balıkkaya dağınla
Koca çınarlığınla
Her dem güzelsin BİGA
Seni sevenler sevsin
Sevmeyenler öğrensin
Aşıkların gönlünde
Sen her zaman özelsin.
Kayıt Tarihi : 20.10.2010 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
20 Ekim 2010 BİGA Saat 22.50 Bir fotoğrafın hikayesine vuruldu gönülde davullar..
TÜM YORUMLAR (3)