Big bang Şiiri - Atila Huseyni

Şak deye kurşun sılılıyor başlangıç yerine
Azanda Allahu akbar gibi
Big bangın Tam ortasında, sessizliğin sesi gibi
Keçmişin, geleceyin ortak noktası olan kainat gibi
Indicedir, PROCRUSTES* gözlerde şıllak atıyor
Yazısı yazık Tanrı, Yazılıyor bir bardakla
Kalk, yatdığın mesçidlerin* ayak kokusundan
Kalkda, ikinci bardakı kaldır
Kus, benim gibi çaş baş vuran şiirin ortalığına
Bacchus* laşınca şiir
Tebriz sevişiyor Tanrının Ahsenti gibi şiirimde
Beli boşalıyor kalemimin
Toy tutuyor kağıt
Yasak saadetin yasında lezgi oynuyor sevgi
Sesini başa çekiyorum, karagile mahnısında
Çerçevem çatlıyor
Sözcüklerin uşaqlığına doluyorum
Yuvarlanıyorum şiirlerin uzun deresinde
Son noktasını oynayınca sonsuzluğun
Yazılmayan sonsuz şiirler gibi ölüyorum
Bakdığım yıldızın, yıllar önce söndüyü gibi
Tanrının öldüğü gibi
Doğulduğu gibi....
Sektire sektire calanan kahbe saniyelerin inadina
Bir kadının kara gözlerinde canlanıyorum
Doğuluyorum
Big bang oluyor İlk gülmüsi
Sevgidir ilk olarak son kurşunu
Yağmur öpücüklerimin kutsal heykelidir
Güneşde çay demleyen elleri
Bir dünya kuruyorum kendime
Havvası sonsuzdur
Hakiketimin her iki yüzene….
Kara beyazla karışıyor
Od(ateş) tanrısı ciyerlerini karğalara odun satıyor
Pırlanta duyğuların gemisini çalıyor
Dimdik adım, Çorak mektublarin resimsiz çerçevesi oluyor
Sıkılıyor kurduğum dünya üzerime
İntihar havası çalıyor
Barmaklarım güverçin gibi, saçlarının butasında yuva salıyor
Karagöz bakıyor
Şak diye dünyam yaranıyor
Big bang

.............
* Yunan mitolojisinde, konuklarının boylarını yatağa uydurmak için kol ve bacaklarını çekip uzatan, ya da kırıp kısaltan mitsel yaratık. Procrustes'in adından kaynaklanan şiddetle yola getirme mantığı

* Camilerin

* Roma şarap tanrısı