Onsekiz bin âlemin, bidâyeti noktayım.
Zaman bende inşirâh, nihayette yoktayım.
Uzatınca KUDRET El, beni boylu boyunca,
Sonsuza ulaşırım, hattımın yollarınca.
Bir ân’da toparlayıp, dürer beni ân, bir an
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta