Bid’atlar Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Sormayın; tesadüfe, tesadüf edilemez,
Olanlar Kaderdendir, inkara bid’at derim.
Kudretin hükmü mâni, izinsiz gidilemez,
Kendinde kudret gören, görmeye bid’at derim.

Mevcudu ışık görür, hayat da varlıkları,
Bilirler birbirinin, her biri keşşafları,
Bunların içlerinde, insandır eşrefleri
İnsanlar eşraf olsun, olmazsa bid’at derim.

Çaresiz doğruların, sahibi kötülerse,
Doğrular kaçmak, ister libasa dikilirse,
Bir cevher değersizde, değersiz görülürse,
Libasın yırtığından, kaçılsa bid’at derim.

Bir şeref hasıl olsa, verilir büyüklere,
Çirkinlik ele geçti, ver onu küçüklere,
Fikrini anlat hele, uygunsa herkeslere,
Çoğunluk kabûlüne, uymazsa bid’at derim.

Nefisler zelil ise, kibirin kaynağıdır.
Zayıflık bulunanın, gururu kaymağıdır.
Bir de bu, aciz olsa, ihtilaf mızrağıdır.
Bu kimse hükmederse, hükmüne bid’at derim.

Mükerrem denilmiştir, insanın güzeline,
Ararken mükemmeli, ah geçse bir eline,
Yanılıp batıl bulsa, sadakât bedeline,
Israrla Hak diyorsa, elbette bid’at derim.

Ah çekiş gizli derdin, aşikâr fîzârıdır.
Elemler geçtiğinde, pek leziz bir kârıdır.
Kaderi tenkid etse, edenin zarârıdır.
Örsa koy kır kafayı, kırmazsan bid’at derim.

Bu zaman ahir zaman, öğrendik zaten bunu,
Zurnalar öter durur, söylüyor hergün onu,
Feryadlar arşa çıktı, acının geldi sonu,
Mehdiyet işbaşında, görmezsen bid’at derim.

13/10/2008

Kader,kaza ve ata
Kadri mutlak elinde
Düşürmesin bidata
Enaniyet selinde
-Hamit Korken-