Bıçkın Şoför Aydın Şiiri - İsmet Koyuncu

İstanbulun bıçkın delikanlısı
Kıvırcık saçlı ince bıyıklısı
Altında jilet gibi cakalı
Kraldı manevrası sarıydı şavrolesi

Benzerdi Sadri Alışığa
Onun gibiydi seside
Hüzünlü ve Hüzzam makamında
Konuşurdu şiir tadında

Atardı camdan kolunu
Parmak arasında cıgarası
Teyp te efkarlı Ferdi şarkısı
Gönlünden geçerdi sevdası

Kırmaz severdi kardeşini
Almalıydı ona kız gibi şavrole
Yol gözüktü şoför Aydına
Adres acı vatan Almanya

Çok para lazımdı çok
Lakin yılda beş kez geldi
Tüterdi gözünde cenneti
Bir başkaydı memleketi

Bıçkın şoför Aydın başardı
Bastı parayı aldı arabayı
Kardeşi mutlu dünyalar onun
Aydın abim kral abim

Aydın kıvırcık saçlı ince bıyıklı
Arabayı almakla bitermi
Ördüyse kader ağını
Üç gün sonra elim kaza

Kardeşten hayata veda
Bitmiştin işte o an
Benim suçum derdin
Ah Aydın nerden bileceksin eceli

Özlediğin vatana elveda
Yol yine acı Almanya
İhtiyaç vardı dermana
Duydukki kahırdan göçtün

Kızın kaldı yadigar
Sevgide manidar
Sen gibidir ismide yakar
Sana ait sana layık

Sadri Alışığı görürdük
Senin sesinde senin rolünde
Öyle hüzzam öyle hüzünlü
Fatihte EY yolların kartalı

Bahtın karaydı ismin Aydın
Sen daha yaşamalıydın
Bir emanetinmi vardı
Ben yanındayım gözün Aydın