Bıçkın Hüseyin! Şiiri - Safa Gayret

Bu mahallenin işine ermez akıl sır
Derler ki Hüseyin de evvelce aşıktır,
Amma usandı nazdan, çekemedi kahır
Hal bu olunca evlilere kaydı göz
Evli ne yüzük ister ne nişan ne de söz

Hüseyin canı kadın çekti mi
çalardı kapısını Ayşin'in.
Ayşin, kocası Irak'larda yük taşırken
sağıverirdi iliğini Hüseyin'in

Pek hoşuna gitmezdi bu manzara,
yıllardır eline erkek eli değmemiş teyzelerin
Hem orospuluğunu dillendirirlerdi pencere sohbetlerinde
şoför karısı Ayşin'in.
Hem de iç çekerlerdi, yangın yangın
ne vardı bir kere de kendi kapılarını çalsa Bıçkın Hüseyin!

Hoş, kocaları dahi çalmazken kapılarını
Hüseyin peynir ekmekle mi yedi aklını

Mahallenin genç kızları da işveyle, cilveyle yokladı
Hüseyin bu, öyle kolay kanar mı
uğraşmadı elin tazeleriyle, eğdi başını
Böylece kurtardı kendini kapristen, nazdan
hem neme lazım düğündü masraftı

Ulaşılmaz olan cazip, aldı bir çaba kızları
tavlayamadıkça kudurdular, kafaları karıştı
Kızların bu yarışı ağızları açık bıraktı
Ama Hüseyin bulmuştu çoktan kınını

...

Kocakarıların bile kaydı gönlü Hüseyin'e
Mahallenin beyleri şaşıp kaldı bu işe
Hüseyin'den gizliden akıl alır oldular
Yıllar sonra karılarını bu sayede sardılar
Maharet tatlı sözde şefkatte imiş
Kadın kısmı ilgi ister, çaba istermiş